Μποτίλια στο πέλαγος
Γιάννης Ρίτσος - Μοναχικός ασκητής
Γιάννης Ρίτσος - Μονεμβασία 1909 - Αθήνα 1990 /81 | ||
Φάρος στην τρικυμία | Γιάννης Ρίτσος 1909 - 1990 |
Όλα ξεχάστηκαν πριν ειπωθούν και η σιωπή δεν είναι καταφύγιο —Γιάννης Ρίτσος Ημερολόγιο Εξορίας ΙΙ
Ο Γιάννης Ρίτσος είναι σε όλους γνωστός ως ο επιφανέστερος ποιητής που περιέγραψε τους πόθους και τους αγώνες της Ρωμιοσύνης το τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα. Το ποιητικό του έργο "Ρωμιοσύνη" αντικαθρεφτίζει αυτή του την προσπάθεια - να αποδώσει τη θέση του ανθρώπου στα δεδομένα ιστορικό πολιτικά δρώμενα.
"Το άλλο πρωί, όπως συνήθιζε, κάθισε στο πεζούλι του φάρου. Κοίταξε τo πέλαγο. Μια στιγμή του φάνηκε πως η θάλασσα αυλακωνόταν, κανένα μίλι μακριά, σα να περνουσαν δελφίνια και παίζαν.
Πολλές φορές έβλεπε στ' ανοιχτά να περνούν δελφίνια. Τα παρακολουθούσε να γράφουν τις αργές κινήσεις τους όξω απ΄ το νερό, πάλι να πέφτουν" (Μέρες εξορίας /1945)
Αυτό που είναι λίγο γνωστό ότι ο Γιάννης Ρίτσος τα τελευταία χρόνια είχε απογοητευθεί απ' την πολιτική κατάσταση. Η ιδεολογία στην οποία πίστεψε είχε σωριαστεί σαν πύργος από τραπουλόχαρτα. Τα ιδανικά με τα οποία είχε εμποτιστεί η ποίηση του είχαν βουλιάξει σαν ένα κύμα σαρωτικό να είχε εξαφανίσει τη μικρή νησίδα που πάνω της έστεκε ένας μακρινός φάρος. Η ανθρώπινη μικρότητα τον οδηγεί στην απογοήτευση που τον συνόδεψε ως τον τάφο.Σύντομο Βιογραφικό
Γιάννης Ρίτσος Πρώιμα ποιήματα και πεζά
Όλα ξεχάστηκαν πριν ειπωθούν. Κι η σιωπή δεν είναι καταφύγιο. Στρατόπεδο συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων Κοντοπούλι Λήμνου, 1948 - 1949 Απόσπασμα από το ποίημα: Ημερολόγιο εξορίας ΙΙ, από την ποιητική συλλογή "Ημερολόγια εξορίας, Κέδρος, 1975
👉 Ο Γιάννης Ρίτσος γεννήθηκε στη Μονεμβασία Λακωνίας το 1909 γιος του μεγαλοκτηματία Ελευθέριου Ρίτσου και της Ελευθερίας το γένος
Βουζουναρά. Είχε τρία αδέρφια τους Νίνα (Άννα), Μίμης (Δημήτρης), Λούλα (Σταυρούλα) . Το 1919 ο μικρότερος ο Γιαννούλης (Γιάννης) αποφοίτησε από το Σχολαρχείο της Μονεμβασιάς και το 1921 γράφτηκε στο Γυμνάσιο του Γυθείου.(...) πλήρες βιογραφικό εδώ
Απεβίωσε στην Αθήνα το Νοέμβρη του 1990 και η σορός του ενταφιάστηκε στη γενέτειρα του Μονεμβασιά.
Το έργο του διαπερνάται από τα βιώματα της παιδικής και νεανικής του ηλικίας, με σημεία αναφοράς τα δυστυχισμένα χρόνια όταν έχασε τη μητέρα του Ελευθερία και τον μεγάλο του αδελφό από φυματίωση. Επίσης η σταδιακή απομείωση της περιουσίας τους λόγω του πάθους του πατέρα του για τη χαρτοπαιξία αφ' ενός αφ' ετέρου από την αγροτική μεταρρύθμιση που εφαρμόστηκε περί του 1922 και έπληξε τις αγροτικές εκτάσεις των πλουσίων γαιοκτημόνων στάθηκαν οι αιτίες πρωτίστως της μελαγχολίας και της λύπης που διαπερνά το έργο του. Πρέπει εδώ να αναφερθεί η επιρροή της μητέρα του που διέβλεψε το ποιητικό του ταλέντο και ποτέ δεν έπαυσε να τον ενθαρρύνει στο γράψιμο.
Η παρακαταθήκη της μητέρας του προς την αδελφή του Λούλα να τον προσέχει πάντα σα να 'ναι η μητέρα του όταν εκείνη έφυγε για το Πήλιο στο Σανατόριο όπου και πέθανε σφυρηλάτησε τους δεσμούς των δύο αδελφών με μεγάλη αγάπη του ενός προς τον άλλο και στάθηκε η αιτία που η αδελφή του Λούλα Ρίτσου Γλέζου συνέγραψε την αυτοβιογραφία τους με όλες τις λεπτομέρειες της ζωής τους.
Θεμελιώδες χαρακτηριστικό της ποίησης του Γιάννη Ρίτσου στάθηκε η στράτευσή της στην υπηρεσία του ανθρωπισμού, της αγάπης και της ελληνικότητας. Κατά τη διάρκεια της εξηντάχρονης πνευματικής πορείας του ο Ρίτσος πέρασε γρήγορα από το χώρο του νεορομαντισμού-νεοσυμβολισμού του μεσοπολέμου στην πολιτικά στρατευμένη υπέρ του κομμουνισμού τέχνη, στα πλαίσια της οποίας διαμόρφωσε μια γνήσια λυρική γραφή και πρόβαλε την κοσμοθεωρία του, παραμένοντας σ' όλη τη ζωή του ένας εξαιρετικά ευαίσθητος δέκτης των συνεπειών των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων τόσο στην Ελλάδα, όσο και σ' όλο τον κόσμο.
💦 περισσότερα για τον ποιητή εδώ
"Τόσα χρόνια" - Συλλογή Αγρύπνια |
Νίκος Ξυλούρης - "Αυτά τα κόκκινα σημάδια" |