Παναγιώτης Τέτσης - Με χρώμα και με φως

Παναγιώτης Τέτσης - Ο ζωγράφος της Ύδρας

Παναγιώτης Τέτσης - Ύδρα 1

Παναγιώτης Τέτσης - Ύδρα 2

Παναγιώτης Τέτσης - Ύδρα 2b

Η Εθνική Πινακοθήκη και Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου - Παράρτημα Ναυπλίου τιμά τον διακεκριμένο καλλιτέχνη και εγκαινιάζει έκθεση την Παρασκευή 28 Μαΐου 2010, στις 8.00 μ.μ., παρουσιάζοντας αντιπροσωπευτικά έργα από τις διάφορες θεματικές ενότητες της δουλειάς του.

Η ζωγραφική του Παναγιώτη Τέτση γεν. Ύδρα, 1925,  θ. Αθήνα, 2016 (91) διατήρησε πάντα σταθερούς δεσμούς με την αίσθηση. Το βλέμμα του ασκήθηκε να διαβάζει το φως και να το μεταφράζει σε καθαρές δυνάμεις χρώματος. Κατάφερε να δημιουργήσει μια ζωγραφική υπαίθρου αληθινά χρωματική, με δυνατές αρμονίες, που μεταφράζουν πολύ πειστικά τη φύση του ελληνικού φωτός.

Ο Παναγιώτης Τέτσης, στα ώριμα έργα του, χτίζει κυριολεκτικά με το χρώμα. Μεταφράζει το φως και τη σκιά σε υπολογισμένες μονάδες καθαρού και λαμπερού χρώματος και οικοδομεί ένα σύμπαν αίθριο και φωτεινό. Το φως, μια ποιότητα που παραμελήθηκε στην αντίληψη του χρώματος από τη μοντέρνα ζωγραφική, για τον καλλιτέχνη δίνει τη βάση της χρωματικής τοποθέτησης σε κάθε πίνακά του. Η ζωγραφική του ωστόσο δεν αγνόησε τις κατακτήσεις της Αφαίρεσης. Κάθε τμήμα του πίνακά του διαβάζεται ως καθαρή ζωγραφική και ως μέρος του αινίγματος της εικόνας.

Ο Παναγιώτης Τέτσης ως στοχαστής του βλέμματος, αναζητά το απόλυτο. Οδηγεί το βλέμμα του θεατή στις μύχιες κινήσεις της ψυχής. Γι’ αυτό και δεν ζωγραφίζει παρά μόνο ό,τι γνωρίζει: τους φίλους του, οικείους χώρους της Ύδρας, την ώρα που την αποχαιρετά ο τελευταίο επισκέπτης, αλλά και τοπία της Σίφνου καθώς και τη Λαϊκή αγορά της Παρασκευής, στην οδό Ξενοκράτους (Κολωνάκι). Ακόμα νεκρές φύσεις με αντικείμενα, με τα οποία διατηρεί διαρκή απτική και οπτική σχέση.

Βιογραφικά Στοιχεία

Ο Παναγιώτης Τέτσης γεννήθηκε το 1925 στην Ύδρα από ντόπιους γονείς και ήταν γιος εστιάτορα. Παρέμεινε στην Ύδρα μέχρι το 1937, όταν μετά τη φοίτησή του στην Α' Γυμνασίου η οικογένεια του εγκαταστάθηκε στον Πειραιά, αρχικά στο κέντρο της πόλης και μετά την Κατοχή στην Καλλίπολη (προάστιο του Πειραιά). Πήρε τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής το 1940 από τον Γερμανό φιλότεχνο και ξυλογράφο Κλάους Φρισλάντερ, ενώ την ίδια περίοδο γνώρισε τους Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα και τον Δημήτρη Πικιώνη. Μετά την αποφοίτησή από το εξατάξιο Γυμνάσιο σπούδασε στη Νομική, την οποία όμως εγκατέλειψε μετά από σύντομο χρονικό διάστημα.

Κατά τον τελευταίο χρόνο της Κατοχής εισήχθη στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, από την οποία αποφοίτησε το 1949, αφού είχε σπουδάσει υπό τους Δημήτριο Μπισκίνη, Παύλο Μαθιόπουλο και Κωνσταντίνο Παρθένη. Αργότερα, χάρη σε υποτροφία, ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού το διάστημα (1953-1956), όπου διδάχθηκε χαλκογραφία.

Ο Τέτσης διαμόρφωσε μια προσωπική αντίληψη του εξπρεσιονισμού. Τα έργα του περιλαμβάνουν σκηνές της καθημερινότητας, προσωπογραφίες, τοπία, αλλά και νεκρή φύση. Στη ζωγραφική του παρατηρείται μια σημαντική μέριμνα στα χρώματα και στο φως.

Πέραν από τη ζωγραφική, ο Παναγιώτης Τέτσης ασχολήθηκε και με τη χαρακτική, αλλά και με τη δημιουργία τοιχογραφιών σε εκκλησίες και δημόσια κτήρια.

Βραβεύτηκε στις 29/02/2016 με το βραβείο Γιάννη Μόραλη, που θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 2016. Το βραβείο παρέλαβε ο γιος του Αλέξης από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, σε τελετή που έγινε στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνων Πέθανε (ποσφάτως) στις 5 Μαρτίου 2016 στην Αθήνα. στο νοσοκομείο "Ευαγγελισμός", σε ηλικία 91 ετών.

Παναγιώτης Τέτσης: ↑ Οι Μπλε Καρέκλες

👉 Α΄ εικόνα Αρχική πηγή