Ναύπλιο

Αγιος Σπυριδων - Δολοφονια Καποδιστρια 27/11/1831

Λένε πως είναι από τα ωραιότερα μέρη της Ελλάδας. Η παλιά πόλη με τη Πλατεία Συντάγματος με τα γύρω μαγαζιά, εστιατόρια, καφετέριες. Κίνηση, κόσμος, απέναντι το Μπούρτζι, κτισμένο σε νησάκι - ένα από τα 3 κάστρα, που δεσπόζουν στην πόλη, τα άλλα είναι το Παλαμήδι και η Ακροναυπλία, φωτισμένο τη νύχτα. Από το ξενοδοχείο η θέα προς τη θάλασσα και το Κάστρο μοναδική. Ο βράχος δεσπόζει ανάμεσα στα άσπρα με τόνους της ώχρας και του καφέ σπίτια. Ψηλά το Παλαμήδι με τα 100 και βάλε σκαλιά όπου φυλακίστηκε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης.

Αυτό γίνεται πάντα με τα μικρά παραθαλάσσια μέρη που διατηρούν άφθονα τα στοιχεία της παράδοσης, που έχουν τη σφραγίδα πολιτιστικών και ιστορικών στοιχείων ανέπαφη από το Χθες. Στο Ναύπλιο (Β΄πρωτεύουσα 1828-1833, μετά από την Αίγινα) ορκίστηκε η πρώτη Ελληνική Κυβέρνηση, στο Ναύπλιο δολοφονήθηκε ο μεγάλος Κυβερνήτης της Ελλάδας Ιωάννης Καποδίστριας 27 Σεπτεμβρίου 1831.

Μια μικρή απόδραση ως το Ναύπλιο - λιμάνι της Ανατολικής Πελοποννήσου, πρωτεύουσα του Νομού Αργολίδος, είναι ό,τι καλύτερο μπορεί κανείς να προσφέρει στον εαυτό του. Ανώτερο από τις Σπέτσες (βρίσκονται απέναντι) - καθ' όσον εκείνες είναι πιστό αντίγραφο του, με τη πανομοιότυπη αρχιτεκτονική, - πιο μεγάλο, πιο πολυσύχναστο - η κεντρική πλατεία του δεν είναι η μικρή Ντάπια των Σπετσών, προσφέρει στον Έλληνα επισκέπτη μια απόδραση από την αφόρητη τις καθημερινές και ανάλαφρη - μόνο Κυριακές και εορτές, ατμόσφαιρα της Αθήνας.

Όταν είχα πρωτοπάει εκεί αρχικά είχα μείνει στο παλιό Ξενία, κατόπιν στο ξενοδοχείο Αμφιτρύων. Σήμερα τα σκήπτρα κρατάει το Nafplia Palace - Grand Resort, κτισμένο στο βράχο με ασανσέρ που κατεβάζει μετά κάπου 7-8 λεπτά στην κεντρική πλατεία Συντάγματος, πως αλλιώς να πάει ο διαμένων στο βράχο ψηλά κτισμένο ξενοδοχείο, αφού μέσα στην παλιά πόλη δε βρίσκεις θέση να παρκάρεις.

Fish Tavern

Ψαροταβέρνα στο Ναύπλιο - Επιγραφή

Παλιά η κίνηση ήταν όχι τόσο μεγάλη, η ταβέρνα του Σταυρουλάκη έκανε τους καλύτερους κεφτέδες -αν όχι της χώρας, αλλά της περιοχής! Μια μερίδα ήταν μόνο η αρχή - ακολουθούσε και δεύτερη και τρίτη συνοδεία με τις ολόφρεσκες τηγανιτές πατάτες. Σήμερα (απ' όπου και η άνω εικόνα με την επιγραφή Σαβούρας) ναι μεν η κίνηση είναι μεγάλη αλλά δεν έχει τίποτε χαθεί εξ αιτίας της. Η παράδοση της μοναδικής αυτής πόλης διατηρείται στο ακέραιο, η αξιοποίηση είναι χωρίς ψεγάδι, προσδίδοντας μια μοναδική γραφικότητα σ' αυτό το λιμάνι των 14.000 (κατά προσέγγιση) κατοίκων.

Arrivederci Ναύπλιο!